Nr 1/2025 TWÒJ STYL jest wywiad ze mną str. 130

nr 1/2025 TWÒJ STYL – już w sprzedaży

Jest wywiad ze mną str. 130

by Jagna Kaczanowska

Ewa Foley

ZAKOCHAJ SIĘ W DOJRZAŁYM ŻYCIU Jagna Kaczanowska w rozmowie z Ewą Foley, fragment/początek wywiadu (całość online w e-kiosk albo w papierowym numerze)

Dzisiejsza pięćdziesiątka to wczorajsza trzydziestka, życie zaczyna się po pięćdziesiątce – pełno jest takich tytułów w mediach. Ale wiele kobiet w dojrzałym wieku uważa, że to manipulacja. Trudno jest im znaleźć nową pracę, miłość. Czasem mają wrażenie, że ich życie się skończyło. Jak uwierzyć, że to nieprawda?

Trochę mnie rozśmieszyłaś, bo ja ogłosiłam niedawno światu, że życie zaczyna się… po siedemdziesiątce. Właśnie świętowałam siedemdziesiąte drugie urodziny w gronie cudownych ludzi. Kobieta pięćdziesięcioletnia mogłaby więc być moją córką – zostałam mamą w wieku dwudziestu sześciu lat, wszystko pasuje. Czy życie po pięćdziesiątce zaczyna się kończyć? Ono się kończy właściwie od początku, bo od chwili narodzin zmierzamy ku śmierci. Myślę o tym w prosty sposób. Moja babcia, mazowiecka chłopka, przekazała mi wiele mądrości. Między innymi właśnie tę: “pomiędzy pierwszym, a ostatnim oddechem jest czas naszego życia.” To ty decydujesz, co z tym bezcennym czasem swojego życia zrobisz. Pytanie, które mi zdałaś, często słyszę na moich warsztatach rozwoju osobistego. Wiem, że wiele kobiet (w różnym wieku) zmaga się z przeświadczeniem, że w pewnym momencie ich życie się kończy.

Mam wrażenie, że tak się dzieje głównie w Polsce. Ciągle wciska się nas w szufladki, mówi, co możemy i że w pewnym wieku już nie możemy, bo jesteśmy „po dacie przydatności do spożycia”.

Dużo podróżuję, podróże to moja pasja i wiesz, co? Te szufladki wszędzie funkcjonują, ale… nie wszędzie kobiety pozwalają się w nie wkładać. Powtarzam: to ty jesteś centrum swojego świata. A skoro tak – czy będziesz się przejmowała głosami, płynącymi z jego peryferii? Jedna z moich nauczycielek powiedziała kiedyś tak: problem należy do osoby, która z problemem ma problem…! Niezły koan, co? Jeśli ktoś ma z tobą problem, bo coś mu się nie podoba w tobie, w tym, co robisz, jak wyglądasz – czy to w ogóle jest twoja sprawa? Jeśli przyjmiesz taką perspektywę –  nieuleganie stereotypom i ignorowanie cudzych opinii jest znacznie łatwiejsze. Dam ci przykład: uwielbiam styl boho, noszę długie kwieciste suknie, często z dużymi dekoltami, do tego kowbojki (prawdziwe, bo ostatnich 5 lat mieszkałam w Kolorado) i rozczochrane włosy, rzadko się maluję. I czasem, gdy wchodzę w takiej „stylówie” do sklepu czy na przyjęcie widzę zdumione, a nawet przepełnione dezaprobatą spojrzenia. I nic a nic mnie to obchodzi!! Wracam do pierwotnej tezy: to ty decydujesz o tym, jak przyjmiesz i potraktujesz wszystko, co się wydarza pomiędzy tym pierwszym i ostatnim twoim oddechem. Tu naprawdę masz masz wybór. Nazywam to świadomym życiem.